Κουνέλι και κοπτοραπτική

Το κουνέλι-φονιάς (σε ανάμνηση του αντίστοιχου των Μόντυ Πάιθονς):

Η αδερφή μου πήρε ένα κουνέλι που έχει προκαλέσει ανάμικτα συναισθήματα στο Ρίκο με αποκορύφωμα τον απόλυτο τρόμο. Το σκηνικό έχει ως εξής: βάζουμε το κουνέλι στον καναπέ και ακροβολιζόμαστε ώστε να μην πέσει ή κάνει κανένα σάλτο και εξαφανιστεί και το βρούμε μήνες αργότερα από τη μυρωδιά.

Λοιπόν ο Ρίκος όσο το κουνέλι είναι μακριά καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να παραμείνει ψύχραιμος και τζέντλεμαν, αλλά όταν το κουνέλι κατευθυνθεί τελικά προς τη μεριά του τινάζεται ολολύζων: «θα με δαγκώσει το κουνέλι!»

Ράβε ξήλωνε: στο χορό της εμμονής «χρησιμοποίησε τα δάχτυλα-κάνε μικρά κομματάκια-σκίσε» που μέχρι τώρα έχει πλήξει κατά καιρούς εφημερίδες, χαρτιά, πετσέτες μπήκε αυτό που ήταν τόσο καιρό μπροστά στα μάτια του: το πουλόβερ. Χτες γύρισε με 3 τεράστιες τρύπες που τις έκανε στο πούλμαν, για να δούμε πόσο νεγκλιζέ θα γυρίσει σήμερα.