Είναι λίγο δύσκολες οι μέρες, έχουμε καιρό να πάμε στην Ερέτρια και τα φύλλα που κόβει ο Ρίκος στο μπαλκόνι δε συγκρίνονται με το έξω. Στο θέμα του σχολείου δεν διαφαίνεται φως άμεσα, παλινωδούμε ακόμα.
Τα ευχάριστα του ΣΚ: το Σάββατο ξεκινάμε να πάμε σε ένα χορό συλλόγου γονέων παιδιών με ειδικές ανάγκες και καταλήγουμε σε μια αίθουσα όπου ο πρόεδρος χωρίς μικρόφωνο προσπαθεί να ακουστεί και αν εξηγήσει τα ανεξήγητα, γιατί δεν υπάρχει μουσική, γιατί ακούμε διαφημίσεις από το ραδιόφωνο σε τέτοια ένταση, γιατί μιάμιση ώρα από την ώρα έναρξης τίποτα δεν έχει ξεκινήσει. Όταν γυρίζουν δυο από το μπροστινό τραπέζι και μας κατακεραυνώνουν που ο Ρίκος ακούγεται (πάνω από τον πρόεδρο είναι αλήθεια) κάνουμε αμφότερα τέκνα πακέτο και φεύγουμε.
Και πολύ καλά κάνουμε όπως αποδεικνύεται, διότι η επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης υπερβαίνει κάθε προσδοκία. Ο Αργύρης το περιηγείται ολόκληρο, ο Ρίκος χαζεύει μόνο την τεράστια κουκουβάγια της εισόδου και μετά κολλάει με τα διαφανή πατώματα (και ταβάνια αναπόφευκτα) και στο τέλος με τα φαγητά και το γλυκό.
6 σχόλια:
Μια μικρη "βουτια" της καθημερινοτητας των "αλλων" στην καθημερινοτητα "μας"..Ομορφο αρθρο,μακαρι καθε μερα,σε καθε εντυπο ή ηλεκτρονικο μεσο να υπηρχε τετοιο αρθρο...
Καλημερα
D.
..Υ.Γ:Για την αναρτηση με το παρτυ:Τα εχουμε ζησει κι εμεις..been there ,done that..
Η κλεισούρα κάνει όλα τα παιδιά να σαλτάρουν λίγο πολύ, υπομονή και έρχεται η Άνοιξη. Όσο για το άρθρο, πολύ καλό μου φάνηκε και με έπιασε μια συγκίνηση όταν έφτασα στο Ρίκο ... λες και έβγαινε το παιδί μου να πει ποίημα στο σχολείο!!! Α ρε Μαριλένα τι μας έχεις κάνει ...
Το άρθρο καλό και, επίσης, και μια καλή αρχή! Μόνη παρατήρηση από φίλους, ότι από το άρθρο έμενε κανείς με την εντύπωση ότι δομές υπάρχουν - και δεν...
Ρίκος, σταρ - φοβερή φωτογραφία.
΄Αντε και σε άλλα! :)
Ευχαριστούμε πολύ για το άρθρο, πολύ ωραίο, πολύ φωτογενής ο νέος, και ταιριαστό χαμόγελο με τη δασκάλα του!
Κι εγώ θα ήθελα λίγα περισσότερα για την κατάσταση στην Ελλάδα (π.χ. πώς ήταν ο προηγούμενος νόμος και τι σήμαινε ότι δεν υπήρχαν σχολεία, πώς είναι τώρα η κατάσταση ιδίως για ενηλίκους κτλ), όμως φαντάζομαι ότι αυτά θέλουν πολύ περισσότερο χώρο.
Και πάλι συγχαρητήρια και μακάρι να ακολουθήσουν και άλλα άρθρα.
thank you for sharing the article about autism!
D, ευχαριστούμε :-).
Popelix-άτιμη, με συγκίνησες!
Αθανασία, αυτή ήταν κ η δική μου παρατήρηση, η δημοσιογράφος μου είπε ότι το έσπασε στα δυο σκόπιμα και στο μέλλον θα προσπαθήσει να παρουσιάσει την ελληνική πραγματικότητα.
Butterfly, και για μένα ήταν λίγο τσίμπημα και στενοχώρια αλλά τι να γίνει.
Kristina, thank you, the article presents autism cases in general, more like an intrtoduction to autism. It has no reference to real life everyday problems such as lack of schools, intervention, special education or assisted living.
Δημοσίευση σχολίου