10.3.10

Ο γιος του Ζαμπούνη

(και της αναπόφευκτης Ζαμπούναινας)
Μιλάω στο τηλέφωνο ενώ διεξάγεται το τουρνουά  Μονόπολης.
Ρίκος: «άντε πες τώρα ευχαριστώ πολύ και γεια σας και κλείσε το τηλέφωνο».
Τα εξαιρετικά σημαντικά που έλαβαν χώρα όσο το μπλογκ αργούσε:
-το σχολείο μας του χρόνου θα είναι μάλλον η Παμμακάριστος.
-αρκετές δύσκολες μέρες λόγω ιώσεων με κρίσεις επιληψίας και το Ρίκο να ζητάει είτε φάρμακο είτε να του φέρουμε το γιατρό να του τα πει ώστε να τον συμβουλεύσει και να γίνει καλά. Πρέπει να βρω κανένα βιβλίο να δω πώς αντιμετωπίζει κανείς τέτοια ερωτήματα σχετικά με την επιληψία, γιατί μια εξίσου συχνή ερώτηση είναι αν ο «μπαμπάς, η μαμά ή ο Αργύρης κάνουν κρίσεις?»
-διάβασα διάφορα, το καλύτερο όλων οι Χαμένοι του Μέντελσον, ενδιαφέρον το Κουτί της Ψυχής και συγκινητικό το Άσε το κακό να μπει.  
-η ΕΘΜΑ απέκτησε διαδραστικό site, Νίκη ευχαριστώ για την πρόσκληση!

6 σχόλια:

mamma είπε...

Βασικά εύχομαι να ήταν περαστικά και να φύγει ο Μάρτης-γδάρτης χωρίς άλλες ιώσεις και ταλαιπωρείες.

Καλημέρα Μαριλέ :)

houz είπε...

Ζαμπουνόπουλο ρουλς φορ ουανς μορ !!!!


Εκπαιδεύετε τέκνο για καπιταλιστή ή κάνετε προπόνηση για την νέα τάξη πραγμάτων ?

Γιατί σε λίγο καιρό μόνο μονόπολης ευρόπουλα θα βρίσκονται διαθέσιμα.

Διόνα είπε...

Θυμάμαι μικρή να παίζω μετά μανίας μονόπολη με τους γονείς μου και να ενθουσιάζομαι με ξενοδοχεία, τράπεζες και λοιπά. Δεν με βοήθησε καθώς φαίνεται στον επαγγελματικό προσανατολισμό όμως και δεν έγινα βιομήχανος. Άλλη μια νίκη για τον κλάδο της μετάφρασης :)

Περαστικά οι ιώσεις!

Μαριλένα είπε...

Mamma, μεταξύ μας, να φύγει η άνοιξη και το καλοκαίρι εύχομαι κ να ΄ρθει το φθινόπωρο-το ξεύρεις το γιατί.

Παύλο+Διόνα, εγώ ως παιδούλα δεν έπαιζα μονόπολη ακριβώς λόγω αντικαπιταλιστικού μένους της οικογένειας. Παίζουμε γιατί αρέσει πολύ στο μικρό, έχει ξεκάθαρους κανόνες και βοηθάει και στις προσθαφαιρέσεις. Να πούμε επίσης ότι παίζουμε τη Junior έκδοση.

athanasia είπε...

Άντε, μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε!

Περαστικά του, συγκινήθηκα με τις ερωτήσεις του...

Μαριλένα είπε...

Αθανασία, ευχαριστώ :-). Ναι, είναι δύσκολες ερωτήσεις, οψόμεθα.