15.3.10

Μια βδομάδα είναι καλά?

Μπορεί να φταίει η εποχή, κούραση λόγω μαθημάτων-η επιληψία πάντως δεν ταιριάζει με τις ημερομηνίες του να το αποδώσω εκεί-το γεγονός είναι ότι ο Ρίκος περνάει μια από τις πιο αυτιστικές φάσεις του. Ώρες με τις μπίλιες ή τα φύλλα, τα ίδια ξανά και ξανά, οι ίδιες ερωτήσεις, παρατηρήσεις ενίοτε κι εξυπνάδες:

Εγώ: «Σταμάτα να μου λες τα ίδια και τα ίδια, δεν αντέχω να λέω ξανά τα ίδια πράγματα»,
Ρίκος: «Μα εσύ λες τα ίδια και τα ίδια συνέχεια, μου λες να μη λέω τα ίδια».
Λέω να τον αφήσω εκεί πάνω και να τον πάρω φυσιολογικό το επόμενο σαββατοκύριακο-πάντως φύλλα δε θα ζητήσει να ξανακόψει.

5 σχόλια:

athanasia είπε...

Καλημέρα-καλή εβδομάδα.

Χρόνια τώρα παρατηρώ παρόμοιες εξελίξεις στην Χριστίνα (και γι' άλλα παιδιά ακούω παρόμοια) κάθε που τελειώνει ο χειμώνας. Και χρόνια τώρα με συλλαμβάνω να λέω απ' έξω μου κι από μέσα μου την δική σου ατάκα, "σταμάτα κλπ".

Εύχομαι να είναι για καμιά εβδομάδα, εγώ βάζω μαύρο στόχο τουλάχιστον μήνα, αν κρατήσει λιγότερο έχω και λόγο να είμαι ευτυχής. :)

emma είπε...

Φανταστικη η φωτογραφια!!Καταβαινει μονος του, η θελει να μεινει εκει πανω να κοβει φυλλα?

Νομιζω απο τη χριστουγεννα εως Πασχα ειναι μια μεγαλα διαστημα για τα παιδια στο σχολειο, χωρις ξεκουραση, και για καθε παιδι, με προοδο παντα υπαρχη και μια μικρη οπισθοδρομηση (ετσι γραφει στο Oxford Greek Dictionary για regression? μ αρεσει).

ευχομαι και εγω να περασει συντομα!

Unknown είπε...

Σου είπα εγώ να του αρχίσεις τοξοβολία, έτοιμος για Ρομπέν των Δασών.
Και ο Αργύρης έτοιμος στόχος.

butterfly είπε...

Συμφωνώ με την Έμμα, σίγουρα το θυμάσαι κι εσύ, αυτοί οι Φλεβάρης-Μάρτης δεν περνάνε με τί-πο-τα. Το δέντρο που έχετε είναι υπεραιωνόβιο, θα το χρησιμοποιήσει ο αγαπητός σου Τιμ Μπάρτον σε επόμενη ταινία, τι;

Έλα, κουράγιο, "κάνε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός"...και τα λοιπά.

Μαριλένα είπε...

Αθανασία, για να δούμε τι θα φέρει η Άνοιξη και η ανάσταση του ηημών (ο ηημών είναι Ακρίτα, όχι δικό μου).

Έμμα, με μια ελάχιστη ώθηση ανεβαίνει και μετά κατεβαίνει μόνο για τσίσα, φαγητό ή αν πιάσει τους -3 βαθμούς.

Χρήστο, γέλα με τον πόνο μας εσύ! Εκεί που θα μετακομίσουμε θα τον βάλω να καμακώνει βατράχια.

Butterfly, ακριβώς, είναι σαν το δέντρο απ' όπου βγαίνει ο ακέφαλος καβαλάρης.