Μουσικοθεραπεία

Γυρνάς το απόγευμα σπίτι. Βρίσκεις ένα σύζυγο τούρμπο- δικαίως-διότι τηλεεργασία παρόντων των παιδιών είναι ευφάνταστο σενάριο. Δεν αφήνεις να σε ρίξουν τα όσα λέει, αφενός τα μισά τα λέει για ν’ ακούσει παρηγοριά (νομίζω), αφετέρου αν μας έριχνε η καθημερινότητα δεν θα ήμαστε εδώ.

Καθίζεις το Θόδωρο για μάθημα. Γι’ αυτό το ρημαδομάθημα γυρνάς σπίτι. Από το πώς θα πάει εξαρτάται αν οι υπόλοιποι θα σου λένε καλησπέρα και θα τους διαολοστέλνεις ή θα ίπτασαι δέκα εκατοστά πάνω από το πάτωμα.

Τα πρώτα 10’ είναι κόλαση, αλλά περνάνε. Ο Ρίκος θα πετάξει διάφορα κάτω, η εσατζού μάνα του θα τον στείλει να τα μαζέψει. Κάποια στιγμή σταματάει να κοπανάει δόντια, να περιστρέφει το κεφάλι, να τρώει νύχια και συγκεντρώνεται.

Φευ, μόλις περάσουν τα 20’ της (όποιας) συγκέντρωσης ο Ρίκος θέλει τσίσα, νερό, γάλα με οποιαδήποτε σειρά. Θα τον μαζέψεις από την τουαλέτα, θα κλείσεις το καζανάκι που έχει ήδη πατηθεί πέντε φορές. Θα παρατηρήσεις μια μπλούζα στο πάτωμα (βρεγμένη? Η μυρωδιά τον προδίδει, ταυτόχρονα τον ακούς να σιγοψιθυρίζει την κουβέντα σου που περιμένει να ακούσει «γιατί κατούρησες τη μπλούζα?»), βγαίνετε από την τουλέτα κι είναι πλέον ώρα για τη μουσικοθεραπεία ΣΟΥ.

Συνήθως youtube, άλλοτε χορηγίες κουμπάρου, ξεκινάς με κάτι δυνατό και λαϊκο-σκυλέ, φαβορί η Νατάσα. Η Νατάσα ξέρει από δύσκολα-ίσως όχι ακριβώς τα δικά σου, αλλά μπορείς να ταυτιστείς με την οδύνη, ειδικά σ’ εκείνο με τις δύσκολες στιγμές και τους τοίχους. Μετά από ικανή δόση Νατάσας, συνεχίζεις με κάτι εξίσου αυτοκτονικό, HIM-join him-, έχεις πιάσει πάτο, αλλά ήδη η ανάδυση στο φως ξεκίνησε!

Beat it-Michael Jackson ή το This is how you remind me δια να κοπανιέσαι ταυτοχρόνως, γιατί όχι και συνοδεία κανενός μουλικονιού που συμμετέχει στη μέθεξη και είσαι έτοιμη να αποσπάσεις το δεύτερο 20’ συγκέντρωσης του Ρίκου.