23.1.08

Γεια σας, τι κάνετε, καλά, εσείς

(θα γράψω ρικίστικα γιατί δε θέλω να παρασυρθώ να σχολιάσω-άλλο-τα περί βαρέων μετάλλων και εμβολίου MMR που γράφονται στη Νόηση. Με θλίβει να συνειδητοποιώ ότι έχω περάσει την ηλικία των ανέμελων flames-χαμομήλι και ηρεμία, τσάι και συμπάθεια, επαναλαμβάνω πλέον στον εαυτό μου. Ας ελπίσουμε ότι φταίει το θέμα, που δεν προσφέρεται, κι όχι ότι εγώ έχω χάσει τη φόρμα μου).

Ρικίστικα λοιπόν: είναι γεγονός ότι έχω ψύχωση με τις χαιρετούρες. Το πρωί στο ασανσέρ στη δουλειά, στην αίθουσα αναμονής του κέντρου, στο κολυμβητήριο, με τρώει να χαιρετάω όλο τον κόσμο. Όχι δια χειραψίας ακόμα, αλλά μετά βίας συγκρατούμαι και με πληγώνει ειλικρινά όταν δεν με αντιχαιρετούν με την ίδια ζέση.

Εσχάτως (και μετά από εντατικά μαθήματα συμπεριφοράς) το κουσούρι το απέκτησε κι ο γιος. Δε φταίει αυτός, φταίνε τα μαθήματα κι οι διδαχές. «Να η μαμά, τι θα πούμε στη μαμά? Γεια σου, μαμά! Θοδωρή φεύγουμε, τι θα πεις στη κυρία Άννα? Γεια σας, κυρία Άννα».

Περιχαρές το τέκνο πλέον όλους τους χαιρετάει. Σπανίως δε περιμένει την απάντηση (και ορθώς κάνει, διότι πολύς κόσμος στο τυπικό «τι κάνετε?» απαντάει αλά Προυστ-άνευ του σχετικού ταλέντου). Έτσι ο Θόδωρος ρίχνει το σχετικό κορδόνι «γεια σας, τι κάνετε, καλά, εσείς» επί δικαίους και αδίκους, γίναμε δυο οι Εβίτες πλέον κι άντε να μας μαζέψουν.

ΥΓ. Εννοείται ότι ορθώς τα έμαθε, είναι μέρος της εκμάθησης κοινωνικών συμπεριφορών, αλλά έχει και τη γελαστική πλευρά του το θέμα. Επίσης όλες οι φράσεις πάνε σερί, διότι ορισμένα άτομα με αυτισμό (και όχι μόνο και όχι μόνο) δεν κατανοούν πλήρως την εναλλαγή σειράς σε ένα διάλογο. ‘Η δεν τους νοιάζει, βρε αδερφέ!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

( Παλιοτερα στο Νοηση γινοταν πολυ μεγαλη προβολη της μεθοδου αφαιρεσης των Βαρεων μεταλλων απο τον οργανισμο και παρουσιαζαν καποιο μελος του Νοηση που ειχε παει Ιταλια και παρακολουθουσε ενα προγραμμα ενος γιατρου που αν θελεις τη γνωμη μου τους δουλευει κανονικα.Δεν μπορεις να φανταστεις για ποσο μεγαλη προβολη μιλαμε,σε τετοιο βαθμο που για μενα και αρκετους αλλους σαν και μενα αντιστιχουσε σε κανονικη παραπληροφοριση.Γνωριζω οτι πολλοι εκαναν συστασεις για αλλαγη συμπεριφορας,και οχι μονο απο τα ατομα του συμμετεχουν γραπτως,αλλα και απο ειδικους που με εμαιλ εξεφραζαν παραπονα.αυτο με κουρασε...και αλλα πολλα.και σταματισα να γραφω εκει....)

Ο Ρικος καλα κανει και χαιρεταει, τη πλακα που λες τη βιωνω και εγω οταν παμε καπου και ο Παυλος λεει ¨: καλημερα καλο μαθημα , ενω δεν ειμαστε στο σχολειο

Μαριλένα είπε...

Ίσως ο κόσμος-χωρίς καμία κριτική διάθεση το λέω-να χρειάζεται να νιώθει ότι πολεμάει κάτι απτό. Κι εμένα με έχει κουράσει το θέμα, και μ' έχω κουράσει κι εγώ που εκνευρίζομαι, οπότε το σταματαώ.
Φιλιά, να μιλήσουμε.

athanasia είπε...

Kαλημέρα!

Για τις κατά καιρούς θριαμβευτικές "ανακαλύψεις" του "τί έφταιξε", δεν σχολιάζω...

Για τις χαιρετούρες, :)

Μαριλένα είπε...

Γεια σας, Αθανασία, τι κάνετε, καλά, εσείς?
Φιλιά :-)

Αθήναιος είπε...

Χαίρετε, τί κάνετε, καλά ευχαριστώ.

Σημειώνω ότι έχει συνάδελφο που φέρνει του Ντάνιελ Κραίηγκ και δεν μου τον έχεις συστήσει ακόμη. Εμένα, που λέω και κάποιες λέξεις στα Gaelic ( από αυτές που δεν αναπαράγονται δημοσίως).

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Χάλια είμαστε, εσείς πάλι όχι από ότι κατάλαβα :)
:(

Μαριλένα είπε...

Αθήναιο: Αααχχχ Ντάνιελ, ακόμα δεν έχω ξεχάσει εκείνη τη θανατηφόρα φωτο που είχατε λινκάρει. Φυσικά, οι γυναίκες είμαστε σαν τη Φόντα κι οι άντρες σαν το Ντάνιελ, εξού κ η (ανα)παραγωγικότητα έχει πάρει την ανηφόρα. Σας περιμένουμε στο Μαρούσι όποτε ευκαιρείτε.
Νερίνα, τι σας συμβαίνει, να ελπίσω σε διευκρινιστικό μέιλ? (μπααααα)