Να τον μαυρίσω ή να περιμένω μια βδομάδα?

Είναι περίπου ένας μήνας που ξεκινήσαμε αισθητηριακή δίαιτα/ολοκλήρωση. Η εργοθεραπεύτρια απεδείχθη συστηματική και ενθουσιώδης σε ανησυχητικό βαθμό. Αποπειράται φιλότιμα να μάς οργανώσει, έχει μοιράσει λίστα με υλικά προς αγορά και σε κάθε επίσκεψη ζητάει αναφορά με το τι κάναμε όλη την εβδομάδα. Εν γένει είμαστε επιμελείς, αλλά το άγχος του τερματοφύλακα πριν το πέναλτυ υφίσταται.

Γι' αυτή τη βδομάδα ένα από τα υλικά που έπρεπε να αγοράσω ήταν μια κρέμα σώματος. Θα αλείφω το τέκνο, θα αλείφεται μόνο του, θα αλείφει τα χέρια μου, γενικά θα λαμβάνει χώρα μια ελαφρώς γλοιώδης κατάσταση-το κάναμε και παλιότερα προκειμένου να απευαισθητοποιηθεί και να γίνει πιο δεκτικός στο άγγιγμα.

Φεύγει ο πατήρ για το σούπερ μάρκετ, το σχετικό ραβασάκι έχει τη λοσιόν σώματος της μάρκας που βγάζει τα πιο ευρείας κατανάλωσης παιδικά προϊόντα κι επιστρέφει έχοντας κάνει την υπέρβαση. Κάτω από τη μάρκα η λοσιόν υπόσχεται: ‘χαρίζει σταδιακά υπέροχο μαύρισμα’. Αφού καγχάσω τα περί χρησιμότητας, ποδηλάτου και ψαριού, που λέγανε κι οι συναγωνίστριες, πρέπει να σκεφτώ και πώς θα καλύψω τα νώτα μου στο ερχόμενο μάθημα:

Ή προφασίζομαι φόρτο εργασίας, καθυστερώ να γυρίσω από τη δουλειά και να αντιμετωπίσω την εργοθεραπεύτρια, ή χρησιμοποιώ τη λοσιόν κι αποκτώ τον κατάδικό μου κλώνο του Λάκη Γαβαλά.