Όπου αναπόφευκτα επιστρέφουν

(Έχοντας περάσει καλά!)

	Ειδυλλιακό, πατέρας και γιος πιάνουν το Μάη-κομματάκι νωρίτερα, γεγονός.
	Η αλήθεια: μαδάει και κάνει σωρουδάκια τα πέταλα.
	Με πέταλα ραίνουμε το σκύλο-εφόσον απαγορεύτηκαν οι πέτρες (αν και η κίνηση του χεριού παραπέμπει σε εκτίναξη κάτι πιο ογκώδες από πέταλα, τεσπαν).
	Εγώ όταν με διακόπτουν από το διάβασμα (κι από το φαγητό ενίοτε). Διάβασα: Παδούρα (καλός), έτερο αστυνομικό (page turner αλλά νισάφι με τους σίριαλ κίλερς), Τζούμα (Τζούμας), Καραπάνου που δεν είχα διαβάσει ποτέ (μου άρεσε), τις Μακρινές Χώρες που μού πρότεινε η Πολιτεία (πολύ καλό) και μερικά άλλα ψιλοαδιάφορα. Χρωστάω μια φωτο του Αργύρη που λίγες ώρες πέρασε μαζί μας γιατί αλήτευε, σε εξερευνήσεις με την παρέα του.