Ενσταντανέ πρώτο
Δημήτρης ωρυόμενος: «Μαριλένα! Μαριλένα!» κι εγώ για κάποιο λόγο δεν ακούω.
Ρίκος παρεμβαίνων: «Δεν την λένε Μαριλένα, τη λένε μαμά».
Δεύτερο:
Ρίκος: «Υπάρχει κι άλλη μαμά?»
Η εν λόγω φουσκωμένη από περηφάνια αλλά και αναλογιζόμενη παλιές συμπεριφορές του Ρίκου: «Δεν υπάρχει άλλη μαμά, είναι μία»
Ρίκος: «Υπάρχει, η μαμά του Νίκου»
Το σχολείο του Αργύρη σχεδιάζει εκδρομή σε κάτι μεταλλεία (μεταλλευτικό πάρκο?).
Αργύρης, με τον πυρετό του χρυσού να λάμπει στα μάτια του: «Και το καλύτερο είναι ότι είπαν αν βρούμε κάτι πολύτιμο μπορούμε να το κρατήσουμε!» (στη φώτο αυτοφωτογραφίζεται στη Νάξο)
11 σχόλια:
πολυ καλος ο Ρικος φιλεναδα, μου θυμησε τον Π. μικροτερο.
....εκδρομη σε ...μεταλλεια πρωτη φορα ακουω να γινεται.Λες να γυρισει το τεκνο με θησαυρο?
Χαχαχαχαχαχα!
Κι εμένα ο Παύλος με φωνάζει με το όνομά μου. Γιατί άραγε;
κάθε φορα που μας μεταφέρεις διαλόγους με το Ρίκο χαμογελω!είναι υπέροχος!απίστευτο μυαλουδάκι, να τον χαίρεσαι!!!
εμάς τώρα άρχισε να φωνάζει μαμα μπαμπα τόνα αλλά πιο πολύ για να δοκιμάσει τη φωνή του, και όχι για να μας καλέσει. εμεις φυσικά τρέχουμε,για να ενισχύσουμε την πιθανότητα να συνειδητοποιήσει ότι αυτα είναι ονόματα που μπορεί να χρησιμοποιεί για να μας φωνάξει....
Σούπερ τα αγόρια σου, όπως πάντα :)
Λ.
Ρίκος με λογική κι ευαισθησία - Αργύρης υποψήφιος χρυσοθήρας... :)
Όλα τα ψέμματα αρχίζουν να αποκαλύπτονται πλέον.
Επειδή για μια εποχή είχες μονοπώλιο στην ενημέρωση νόμιζες ότι δεν θα μαθαίναμε ποτές ότι υπάρχει και η μαμά του Νίκου.
Αργύρη αξίνα, φτυάρι και βουρ στο ορυχείο
Χεχε! Αυτό (δε με λένε Μαριλένα, με λένε μαμά) το είχε πει απηυδισμένη μαμά φίλου μου στον ίδιο, όταν ως πρώτο της παιδί επέμενε σε χωριό να την αποκαλεί με τ'όνομά της κι όχι μαμά!
Ο Αργύρης είναι πολύ όμορφος, τι ωραία μάτια!
χμ, κάτι παρεμφερές έχω να προσθέσω. Ρωτάω και τα δυό μου παιδιά (κυρίως τον Παν., αλλά πετάγεται και ο σπόρος, η μικρή) ''Πως την λένε τη μαμά;'' ''Ι ω ά νν α'' απαντούν με μια φωνή όπως όταν λένε καλημέρα στον παιδικό σταθμό. '' Πως τον λένε τον μπαμπά;'' ''Θα νά ση'' κατά τον ίδιο τρόπο, ''και του μπαμπά την μαμά πως την λένε;΄''Ι ω ά ννα'' (;;;!) επεξηγώ και επαναδιατυπώνω για τσεκάρισμα ''πως λένε τον μπαμπά της Ιωάννας;'' ''Θα νά ση''
Συμπέρασμα: σύμφωνα με τα λεγόμενα των παιδιών μου, έχω τρία παιδιά αντί δύο και ένα εξ αυτών τυχαίνει να είναι άντρας μου και πατέρας μου και πατέρας των παιδιών μου και εφόσον έχω τον ίδιο πατέρα με τα παιδιά μου και ο άντρας μου την ίδια μητέρα με αυτά, τότε εγώ και ο άντρας μου (που τυγχάνει και γιος μου) είμαστε αδέλφια και αδέλφια με τα παιδιά μας!!!.
Το σκέφτηκα και κατάλαβα οτι τα παιδιά απάντησαν σωστά στις ερωτήσεις μου. Γιατί οταν μιλάμε χωρίς αντωνυμίες, τι ακριβώς καταλαβαίνουν;
π.χ''παιδιά, ήρθε ο μπαμπάς!'' ή ''που είναι η μαμά παιδιά;''
Ήρθε ο μπαμπάς(σας) ή (μας);
Αν ο Βενετσιάνος βρει μέταλλο, σου υπενθυμίζω ότι έχω κόρη, κούκλα και τσαχπίνα.
Καλέ Ιωάννααααα!!!!Μπλέξαμε τα μπούτια μας!Ο Οιδίπους μπροστά σας ,μια χαρά παιδί ήταν!Βάλτε καμιά αντωνυμία και ανάφτε και κανένα φως, να οργανωθείτε βρε αδερφέ!
Μαρία, vagoneto λέγεται, κύριος οίδε περί τίνος πρόκειται.
Μάμμα, είναι αναρχοαυτόνομος και τι άλλο θα ήταν, μεταξύ μας :-).
Μιραντάκι, έτσι ξεκινάνε, πολύ ωραίο!
Λ, σούπερ τα αγόρια μας, όπως πάντα :).
Αθανασία, στα βικτωριανά, αγόρασα κ πασχίζω να διαβάσω το Μιντλμαρτς-ήθελα κάπου να το εκμυστηρευτώ γιατί μού φαίνεται λίγο στρυφνό.
Houz, ούτε η δική σου τρομοκρατία θα περάσει, σε καταγγέλω παραπάνω.
Μπάτερφλάι, κ εσένα ήθελα να σε πω για το Middlemarch διότι μού το είχες ανφέρει. Για το καλό όλων μας ελπίζω να μου αρέσει.
Ιωαννα, γέλασα πολύ με την πρόταση. Δλδ ανευ του κατιτίς του δεν το θέλετε το παιδί?
Gasbird, πες τα χρυσόστομη!
Δημοσίευση σχολίου