Τέλος της χρονιάς

Το τραγούδι που ακούγεται το έμαθα στη γιορτή του σχολείου. Το συγκρότημα λέγεται Αερικά, αποτελείται από άτομα με ειδικές ανάγκες, το cd λέγεται Αερικά και Φίλοι και στο συγκεκριμένο τραγούδι συμμετέχει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

Όπως κι αν ακούγεται, όταν έκαναν τα παιδιά του ειδικού-Ρίκου συμπεριλαμβανομένου- ένα μίνι χορευτικό υπό τον ήχο του τραγουδιού, η ευσυγκίνητη μανούλα ομολογεί ότι έριξε ένα πολύ λυτρωτικό κλάμα (ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος).

Επειδή το να θολώσω τα πρόσωπα στο βίντεο μού ήταν δύσκολο, διάλεξα μερικές από τις εικόνες από το cd που μας έδωσαν με το τέλος της χρονιάς. Οι τελευταίες είναι από τη γιορτή που έγινε μαζί με το συστεγαζόμενο κανονικό νηπιαγωγείο.

Κύριε Θωμά Γκόγκο, κυρία Κατερίνα Χαλαστάνη, Μαρία, Γαρυφαλλιά, Βασίλη, Ιουλία (όχι λιγότερο κύριοι και κυρίες αλλά δε θυμάμαι επίθετα) ευχαριστούμε για την καλύτερη χρονιά που έχει περάσει ο Ρίκος σε σχολείο, την πρόοδο που έκανε σε όλους τους τομείς, την αγάπη με την οποία τον περιβάλλατε και την αίσθηση που του δημιουργήσατε ότι ανήκει στο σχολείο.

Του χρόνου βέβαια ξεκινά μια νέα χρονιά, κύριος οίδε ποιοι θα είναι μαζί μας και ευελπιστούμε μόνο να έχουμε την ίδια τύχη, καθότι η πλειοψηφία των διδασκόντων σε ειδικά σχολεία είναι πάντα αναπληρωτές, μια εξαιρετική διευθέτηση ειδικά για τα αυτιστικά παιδιά που τόση ανάγκη έχουν τη σταθερότητα στο περιβάλλον τους (ήδη δρομολογούνται περίεργες εξελίξεις με τα λεωφορεία των ειδικών σχολείων).

Σε κάθε περίπτωση περάσαμε μια χρονιά μέτρο σύγκρισης για τα επόμενα χρόνια αποκλειστικά χάρη στην αγάπη, την ανθρωπιά και την ευσυνειδησία των ανθρώπων του σχολείου μας, μακάρι να είναι κι οι επόμενες έτσι.