Είμαι σε ένα μίτινγκ όταν ξαφνικά ως άλλη Αθηνά γεννάται το εξής ποστ στο μυαλό μου:
Είναι ευχής έργο που υπάρχουν τα blogs και διαβάζω για ανθρώπους σαν κι εμένα, την καθημερινότητα τους και το πώς αντιμετωπίζουν την όλη κατάσταση.
Αυτό που έκανα όμως πριν συμβεί αυτό, ήταν να αναζητώ με πραγματική λαχτάρα μέσα στα λογοτεχνικά βιβλία που διάβαζα αναφορές σε παιδιά με προβλήματα, να δω αν μπορώ να ταυτιστώ με τα γραφόμενα και πώς αντιλαμβάνονται τη διαφορετικότητα.
Ξεκινάω έναν πρόχειρο κατάλογο συγγραφέων που έχουν κάνει αναφορές κατά καιρούς σε παιδιά με νοητικά προβλήματα ή και αυτισμό, συμπληρώσατε κατά βούληση:
Kenzaburo Oe: τον βάζω πρώτο διότι το πρόβλημα του νοητικά στερημένου γιου του (γεννήθηκε με δυσπλασία στον εγκέφαλο), ζητήματα ηθικής και καθημερινότητα με ένα παιδί με ειδικές ανάγκες είναι θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφονται τα δυο βιβλία του που έχω διαβάσει. Τον Οε δεν τον διάβασα εύκολα, αλλά τις σκηνές με τη μητέρα που σιγά σιγά γίνεται αλκοολική, τους γονείς που νιώθουν ανίκανοι, αποκομμένοι και ξένοι με το μωρό, τα πήγαινε-έλα του μωρού στα ιδρύματα θα μπορούσα να τα είχα γράψει εγώ αν είχα ταλέντο για Νόμπελ. Πάντως όποιος ανατρέξει στη wikipedia θα δει ότι το Hikari Oe τον μεγάλωσαν με στοργή και ασφάλεια, έχει δε ιδιαίτερο μουσικό ταλέντο.
Πεζές ασχολίες με αναγκάζουν να συνεχίσω τον κατάλογο σε επόμενο ποστ, teaser ονόματα που θα ακολουθήσουν: Nick Hornby, Graham Swift, ολίγη από Doctorow, ακόμα κι αυτός ο Borges σε μια εμφάνιση guest!
(Και φυσικά χτες ξεκινήσαμε σχολείο, όπως πιστοποιούν και οι αποκλειστικές φώτο-ντοκουμέντο για τους δύσπιστους.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου