28.9.07

Δυο ζευγάρια

Χτες το βράδυ μας έβγαλαν για δείπνο οι αμερικάνοι από τη δουλειά που έχουν έρθει για 15θήμερη συνεργασία. Είναι μια γυναίκα μεταξύ 30 και 40-απροσδιορίστου ηλικίας, πρέπει να βάλω το Χάρη που είναι ειδικός να τη ρωτήσει για την κρέμα προσώπου της-κι ένας άντρας in his late fifties αν όχι early sixties που λένε οι εν λόγω φίλοι μας από το γραφικό Νιού Τζέρζυ.

Στο ταξίδι (και στο τραπέζι) ο τύπος συνοδευόταν από τη γυναίκα του. Μόνος του είναι συμπαθής μεν, άχρωμος και άοσμος δε, μαζί απογειώνονται! Εκτός του ότι είναι όμορφα μεγαλωμένοι άνθρωποι, υπήρχε πολλή γλύκα μεταξύ τους, μιλούσαν για τα εγγόνια τους, για τα ταξίδια που έχουν κάνει μαζί- περιέγραψαν κι ένα μέρος στη Χαβάη όπου η ξενάγηση γίνεται με ελικόπτερο που ανεβοκατεβαίνει σε απότομες χαράδρες-κι όλη αυτή την ώρα έβλεπες τον έντονο δεσμό μεταξύ τους, είτε από ένα χάδι που αντάλλασσαν είτε από τα βλέμματα τους. Υπόψιν τίποτα γλυκερό ή κραυγαλέο στην όλη συμπεριφορά τους.

Η είδηση για το άλλο ζευγάρι αποδελτιώθηκε από την Καθημερινή-και μού είναι αδύνατον να βρω το link!! Εν πάση περιπτώσει, ο φιλόσοφος André Gorz, 84 και η σύζυγος του Dorine, 83, αυτοκτόνησαν, οι γείτονες βρήκαν τα πτώματά τους το ένα δίπλα στο άλλο, όπως και γράμματα προς τους οικείους τους. Η Dorine έπασχε τα τελευταία χρόνια από ανίατη ασθένεια και τον τελευταίο καιρό η υγεία της επιδεινωνόταν ραγδαία.

Και φυσικά παραθέτω το απόσπασμα που άγγιξε όλο τον κόσμο που ασχολήθηκε με την είδηση, του Πλάτωνας δεν ήταν η θεωρία με το μισό μας που ψάχνουμε για όλη μας τη ζωή?

Για την «Ντορίν του» στο πρόσφατο βιβλίο «Ιστορία της Ντ., ιστορία μιάς αγάπης» ο Γκορζ γράφει :

«Μόλις συμπλήρωσες τα 82, όμορφη, χαριτωμένη, ποθητή. Ζούμε μαζί 58 έτη και σε αγαπώ σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Εσχάτως, σε ξαναερωτεύτηκα άλλη μια φορά, και να γνωρίζεις, φέρω μέσα μου ένα 'κενό', το οποίο εντούτοις με κατακλύζει, και που ξεπερνιέται μόνον όταν σε αγκαλιάζω».

2 σχόλια:

Maria είπε...

Σε διαβαζω καθημερινα αλλα δεν εχω και πολυ χρονο ,η αληθεια ειναι οτι θα ηθελα να σου πω πολλα απο την εμπειρια μου ,τοσο για τη σχεση που πρεπει να εχουμε με τα υπολοιπα παιδια της οικογενειας εμεις οι γονεις(εχω 3 γιους),οσο και για το αν θα πρεπει να φοβασαι την κοινωνικοποιηση,και συναναστροφη του παιδιου με αλλα ατομα σε αλλο σχολικο πλαισιο. Για την ωρα , πρεπει να αρχιζεις να οπλιζεσαι με πολυ υπομονη,αποφασιστικοτητα,και θρασος.Πιστευω μεσα στο ΣΚ να βρω το χρονο να σου γραψω,αν θελεις και εχεις το χρονο ,διαβασε στο νοηση το βιολογιο με το ονομα mairipapa , εχω λιγα κειμενα εκει ,αλλα περιεκτικα και θα παρεις μια ιδεα για το τί καταστασεις αντιμετωπιζουμε εμεις που κινουμαστε στη "πιατσα " του αυτισμου.
ΥΓ μονο μη μου αφησεις σχολιο στο νοηση γιατι δεν τα διαβαζω ουτε και απανταω πια

Μαριλένα είπε...

Πολύ θέλω να μού γράψεις, το ξέρω ότι δεν έχεις χρόνο, αλλά το περιμένω με ανυπομονησία. Θα πάω να βρω το βιολόγιο της Νόησης, είχα διαβάσει μόνο το partyfor5 και εικάζω ότι μοιραζόμαστε πολλά.