Κάθε κατεργάρης-τα γνωστά χαιρέκακα

Τρίτη και ξεκινάμε τα προσκυνήματα στους κατά τόπους ναούς της γνώσης.

Στις διακοπές ο Ρίκος είχε μεγάλα χρονικά διαστήματα που τα πέρναγε με τις δικές του ασχολίες:

• φτυσοπειράματα: Μιράντα, τον περιορίσαμε χωροταξικά, όπως εισηγήθηκες, και δούλεψε αρκετά καλά (τουλάχιστον δεν κάθομαι σε καρέκλα με τον κίνδυνο να σηκωθώ βρεγμένη). Μούτερ: «Πού φτύνουμε?» Ρίκος: «ΜΟΝΟ στη σκάλα στην Ερέτρια». Ομιλούμε περί εξωτερικής αχρησιμοποίητης σκάλας, για να μη σιχαίνεστε όσοι έρθετε.

• πτώσεις και ρίψεις, που όμως διανθίστηκαν με ένα νέο σπορ. Στον ακάλυπτο του σπιτιού, ένα παρατημένο κηπάκι, γέννησε μια γάτα 4 γατάκια. Αγοράσαμε στερεά γατοτροφή, «μπισκοτάκια» που λέει κι ο Θόδωρος, και τα εκτοξεύουμε κατά ριπάς στην πεινασμένη οικογένεια, δίνοντας σάρκα και οστά στα ρωμαϊκά άρτο και θεάματα.

Στα μαθήματα που κάναμε, στα επιτραπέζια, στο φαϊ του ήταν απρόσμενα καλός. Σκέφτομαι μήπως αυτός ο καθημερινός μαραθώνιος, νηπιαγωγείο, κολυμβητήριο, κέντρο για μαθήματα, ειδική αγωγή στο σπίτι τον ξεθεώνει και είναι λιγότερο συνεργάσιμος σε περιόδους μαθημάτων. Από την άλλη, δεν αποκλείεται η διαφορετική εικόνα που δείχνει όταν παίζει κάποιος μαζί του να είναι αποτέλεσμα όλων αυτών των μαθημάτων που κάνει. Ως συνήθως κλείνω μη έχοντας βγάλει το παραμικρό συμπέρασμα.

ΥΓ. Εγώ φυσικά διάβαζα, θα ανεβάσω τη σχετική λίστα οσονούπω.