8.1.08

Κάθε κατεργάρης-τα γνωστά χαιρέκακα

Τρίτη και ξεκινάμε τα προσκυνήματα στους κατά τόπους ναούς της γνώσης.

Στις διακοπές ο Ρίκος είχε μεγάλα χρονικά διαστήματα που τα πέρναγε με τις δικές του ασχολίες:

  • φτυσοπειράματα: Μιράντα, τον περιορίσαμε χωροταξικά, όπως εισηγήθηκες, και δούλεψε αρκετά καλά (τουλάχιστον δεν κάθομαι σε καρέκλα με τον κίνδυνο να σηκωθώ βρεγμένη). Μούτερ: «Πού φτύνουμε?» Ρίκος: «ΜΟΝΟ στη σκάλα στην Ερέτρια». Ομιλούμε περί εξωτερικής αχρησιμοποίητης σκάλας, για να μη σιχαίνεστε όσοι έρθετε.
  • πτώσεις και ρίψεις, που όμως διανθίστηκαν με ένα νέο σπορ. Στον ακάλυπτο του σπιτιού, ένα παρατημένο κηπάκι, γέννησε μια γάτα 4 γατάκια. Αγοράσαμε στερεά γατοτροφή, «μπισκοτάκια» που λέει κι ο Θόδωρος, και τα εκτοξεύουμε κατά ριπάς στην πεινασμένη οικογένεια, δίνοντας σάρκα και οστά στα ρωμαϊκά άρτο και θεάματα.

Στα μαθήματα που κάναμε, στα επιτραπέζια, στο φαϊ του ήταν απρόσμενα καλός. Σκέφτομαι μήπως αυτός ο καθημερινός μαραθώνιος, νηπιαγωγείο, κολυμβητήριο, κέντρο για μαθήματα, ειδική αγωγή στο σπίτι τον ξεθεώνει και είναι λιγότερο συνεργάσιμος σε περιόδους μαθημάτων. Από την άλλη, δεν αποκλείεται η διαφορετική εικόνα που δείχνει όταν παίζει κάποιος μαζί του να είναι αποτέλεσμα όλων αυτών των μαθημάτων που κάνει. Ως συνήθως κλείνω μη έχοντας βγάλει το παραμικρό συμπέρασμα.

ΥΓ. Εγώ φυσικά διάβαζα, θα ανεβάσω τη σχετική λίστα οσονούπω.

9 σχόλια:

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Εγώ δε διάβασα τίποτα ή σχεδόν τίποτα, εκτός από τα άπαντα της Μαφάλντα, που ήταν και το δώρο μου στη πρωτότοκη -καί άξια απόγονό της μικράς απαισιόδοξης περσόνας- κόρη, η οποία επιτέλους βρήκε τον ηρωά της, αλλά εμένα με εξουθένωσε με ερωτήσεις του στυλ "τι ήταν το Βιετνάμ;, ποιος ήταν ο Μπάρναντ;, "ποιος ήταν ο Νίξον;", "ποιος ήταν ο Φιντέλ Κάστρο;", "τι είναι κρατικοποίηση;", "τι σημαίνει σοσιλιαστικό;" και άλλα ιστορικά. Και το χειρότερο -εάν λάβουμε υπόψη ότι σε λίγες μέρες κλείνω τα 47- είναι ότι τα θυμόμουν όλα και από εκεί που μια χαρά ήμουνα η μάνα, τώρα μια κρίση ηλικίας νοιώθω να με πλησιάζει.
Επί του Ρίκου νομίζω ότι ισχύει για σας ότι και για όλους μας: το πρόγραμμά τους από μόνο του και εννοώ σα χρονική κατανομή, αρκεί να διαλύσει και ένα μαραθωνοδρόμο. Το πρωινό ξύπνημα από μόνο του αρκεί για να τους φάει το 1/4 της ενέργειας θαρρώ. Πόσο παραπάνω σε ένα 6χρονο που τώρα αρχίζει να έρχεται σε επαφή με την εκπαίδευση, όπου εκπαίδευση "πάω σχολείο"...
Καλή σας μέρα

Μαριλένα είπε...

Νερίνα, με σκοτώνεις, τι θα πει δε διάβασες τίποτα?? Με τι κέφι να ανεβάσω τη λίστα μου εγώ τώρα?
ΥΓ. Συγγνώμη, αλλά τι απάντησες στο "σοσιαλιστικό" με καίει, τα άλλα διαβάζω κι εγώ Ελλρόυ ράιτ νάου κ τα ΄χω.

athanasia είπε...

Μεγάλες επιτυχίες με το φτύσιμο και τις πτώσεις-ρίψεις! :)

Τα μαθήματα θα κουράζουν, αλλά κάνουν και το καλό τους, κυρίως διαρθρώνουν τον χρόνο του Ρίκου και συγχρόνως αφήνουν πράγματα που γίνονται κατακτήσεις.

Εμένα το πήγαινε-έλα με όλα αυτά σε γενικές γραμμές μάλλον καλό μου έκανε.

:)

Υ.Γ. Mafalda: Το καλύτερο κόμικ, by far.

Μαριλένα είπε...

Eγώ ποτέ δε διαβάζω κατι στας διακοπάς.

αλλά τραγουδάω.
πολύ.

σ' αυτάς τας διακοπάς λοιπον, μου είχε κολλησει ενα παλιο τραγουδι του Γιάννη Αργύρη:
"αυτοι θα παν στον Παράδεισο
κι΄ολοι εμείς στην άβυσο
ξέρουν τον δρομο οι κόλακες
κι όχι για μας τους βρυκόλακες"

μεχρι που με πληρωναν για να σταματήσω.
αλλά που...

Μαριλένα είπε...

Αθανασία, μάλλον το ψιλοβαρέθηκε και το 'κοψε, δεν την πιστώνομαι την επιτυχία (επιτρέπεται και στο μπάνιο στην Αθήνα το φτύσιμο πάντως, ξέχασα να το γράψω).

Μαριλένα μας, αν λέτε τέτοια χαρούμενα κι έξω καρδιά τις γιορτές με βρυκολάκοι κ λοιπά, ποιο είναι το καθημερινό ρεπερτόριο? H Ντιαμάντα που ακούμε στο τσακίρ κέφι με τη Νερίνα?

Μαριλένα είπε...

Eξοχος ο Αργύρης!!

εσείς οι νέοι δεν τον προλάβατε.

μόλις έκανα ένα αφιέρωμα κι ήρθα ξανά για να πάρω τη μπλογκοδιεύθυνση σου :)

δεν ξέρω ποια ειναι η Διαμάντα και έχω ομολογήσει σε ποστ μου, πως ουδέποτε βλέπω βιντεάκια.

φευγω βιαστικά ίνα ολοκληρώσω το ποστ μου και σε φιλώ :)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Χαί, χαί!!!
Ελπίζω να ακούγομαι και εγώ αρκούντως χαιρέκακη.
Βαριέμαι και κάνω χαζομαρούλες..., άλλη δικαιολογία δεν έχω πρόχειρη
Καλόν ύπνο

andreas athanasopoulos είπε...

ΕΓΩ ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΙΠΟΤΑ,,,ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΙΠΑ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΤΟ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ....ΑΝ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΣΑ ΝΑ ΛΟΥΦΑΞΩ ΜΕΣΑ!!!

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΛΙ ΠΡΑΣΙΝΟ!
WWW.KAMENA.BLOGSPOT.COM

Μαριλένα είπε...

Σιγά μην είναι η ζωη εκεί έξω :-), ρωτήστε και τον Προυστ.