6.5.08

Και τα γκρινιάρικα

Διακοπές ήταν, ήγουν χρόνος εκτός προγράμματος, ήταν λογικό να υπάρχουν αρκετές στιγμές εκνευρισμού.

Το πρώτο βραχυκύκλωμα έγινε με το πέρας των καθιερωμένων 2 ημερών (σαββατοκύριακο) που ο Ρίκος έχει συνηθίσει ότι επιστρέφουμε στην Αθήνα. Άρχισε λοιπόν να απαιτεί Αθήνα και επιστροφή στο ναό της γνώσης (νηπιαγωγείο). Κάθε μέρα κρεμούσαμε στο ψυγείο ένα χαρτάκι με το πόσες φορές ακόμα θα «κοιμηθούμε Ερέτρια» προτού επιστρέψουμε και σώθηκε σημαντικά η κατάσταση. Κάπου εκεί κολλάγαμε και την επωδό είναι διακοπές, είναι Πάσχα, είναι κλειστό το σχολείο κλπ.

Η πρώτη βδομάδα είχε και επιληπτικές κρίσεις, οπότε ο μικρός είχε νεύρα και γκρίνια. Πάντα των κρίσεων προηγείται μια περίοδος που δεν ξέρει τι θέλει και του φταίνε όλα. Τις ακολουθεί ένα διάστημα μετά το οποίο είναι πολύ βελτιωμένος και από πλευράς συμπεριφοράς αλλά και μαθησιακά.

Έχει ξεκινήσει ένα λίγο εκνευριστικό κόλπο με τα δάχτυλα (πώς εκτοξεύεις μια μπίλια με αντίχειρα και μέσο, ε ο Ρίκος έτσι χτυπάει την επιφάνεια του τραπεζιού όταν κάνουμε μάθημα) και μερικά άλλα περίεργα κουνήματα στο στυλ του επίτιμου. Τώρα με την καθημερινή κούραση περιμένω να μειωθούν.

Ενώ μέτραγε ευλαβικά τις μέρες για να αρχίσει το σχολείο (τόσες φορές θα κοιμηθούμε στην Ερέτρια και μετά σχολείο), άμα τη αφίξει γυρίζει ο καλός σου και αρχίζει το αντίστροφο τροπάρι «5 φορές θα κοιμηθούμε Αθήνα και μετά πάλι Ερέτρια».

8 σχόλια:

mamma είπε...

Καλημέρα Μαριλένα.

Άντε, τρεις και σήμερα...

ΥΓ. αφορμής δοθείσης του σημερινού, διάβαζα παλιές αναρτήσεις σου και συγκινήθηκα

butterfly είπε...

Στο στυλ του επίτιμου; :D

Ενώ μέτραγε ευλαβικά τις μέρες για να αρχίσει το σχολείο (τόσες φορές θα κοιμηθούμε στην Ερέτρια και μετά σχολείο), άμα τη αφίξει γυρίζει ο καλός σου και αρχίζει το αντίστροφο τροπάρι.

Και μετά σου λένε autism, extreme maleness of the brain. Φαλλοκράτες, παιδί μου.:P

athanasia είπε...

Εγώ να δεις πως συγκινήθηκα αναγνωρίζοντας τα χούγια... Χριστίνα: (α) σε ανάλογα περί του "πόσες νυχτες" κλπ, επωδός "Θα περάσει η νύχτα" (αυτό κατά προτίμηση άγρυπνη, μετά τέζα για 2-3 ώρες και μετά ξύπνημα κατά τις 6 τα ξημερώματα "τώρα φεύγουμε", μετά κουνουπίδι η ίδια όλη την ημέρα, κουνουπίδια κι όλοι οι υπόλοιποι από την αϋπνία και τον εκνευρισμό..., (β) επί του "ανικανοποίητου" (όταν το "εκεί" είναι τόσο αβέβαιο στο μυαλό της ώστε ξεθωριάζει και το "εδώ"): "θα έρθει το καλοκαίρι" και, μόλις έρθει, "θα έρθουν τα Χριστούγεννα" κ.ο.κ.

Αυτά τα γκρινιάρικα είναι μεγάλο ζόρι, το καλό είναι πάντως ότι σταδιακά υποχωρούν, νομίζω γιατί αναπτύσσεται σιγά-σιγά μια εμπιστοσύνη σ' αυτό που λέγεται περιοδικότητα κι επανάληψη. Είχα διαβάσει ότι το πρόβλημα είναι γνωστικό, υπάρχει εγγενής δυσκολία να "γραφτεί" η εμπειρία στο μυαλό και, μέχρι (...) να γραφτεί, υπάρχει μια αίσθηση ατάκτως ερριμμένων "συμβάντων" με τη συνακόλουθη αγωνία.

Καλημέρα σε όλους :)

Ανώνυμος είπε...

ειλικρινά σας θαυμάζω

roula karamitrou είπε...

τι υγειής αίσθηση του χιούμορ είναι αυτή βρε φιλενάδα, είσαι απίστευτη...κοινότοπη βλακεία, πιστευτή μέχρι εκεί που δεν γίνεται, σαν να σας βλέπω!
Φιλιά στα δόντια...για αλλαή, σήμερα:)

Μαριλένα είπε...

Mamma, θητεία κανονική είναι η βδομάδα μέχρι το ΣΚ, γεγονός :-). Άσε που είχα άδεια-μαμούθ και δε λέω να εγκλιματιστώ.

Butterfly, νομίζω διάβαζα σε ένα βιβλίο του Μάικλ Χάνλον ότι είναι λίγο μύθος τα περί γυναικείου και ανδρικού εγκεφάλου, αλλά επειδή το βιβλίο είναι στην Ερέτρια κ δε λέω να κοντράρω ολόκληρο Baron-Cohen από μνήμης το αφήνω για τώρα.

Aθανασία, ακριβώς, αυτό που λες με το ανικανοποιήτο είναι η σωστή λέξη. Πρόχειρα τα στάδια φαντάζομαι ότι είναι 1. δε μιλάει οπότε είναι απλώς πολύ αγχωμένος και νευρικός, 2. μιλάει και εκφράζει αυτό το ανικανοποίητο που λες, 3. ηρεμεί και οι μανούλες πίνουν τεκίλες στον Ιστιοπλοϊκό αλά με γυαλί αλά Τζάκυ. Το τελευταίο γιατί έβλεπα κάτι σχεδιάκια της κ.τεπενδρή κ μού ήρθε-παντελώς άσχετο.

Μαριλένα είπε...

ΚΚΜοίρη, μουά οσί λέω εγώ, αν και είναι τα γερμανικούλια μου που θα ΄πρεπε να ξεσκονίζω σιγά σιγά, αν με πιάνετε.

Ρουλάκι, πώς πέρασες χτες, πάω να δω τι έχεις γράψει. Και δεν έχεις γράψει ακόμα!

roula karamitrou είπε...

Κκαλησπέρα, Μαριλενάκι
Η βόλτα ήταν άκρως εκπαιδευτική χτες και πήγε πολύ καλά.
Τώρα για το παιχνίδι...που λέγαμε...ως φορτικός άνθρωπος που είμαι θα επιμείνω:)
Μίλησα με το Νατασσάκι και μου 'πε ότι θα στείλει και μια γραφωζωγραφιά του γιού της και σε θυμήθηκα