7.5.08

Κατηγοριοποιήσεις


Μέσα στο Πάσχα προχωρήσαμε τις κατηγοριοποιήσεις. Από τα πρώτα στάδια, που ήταν χωρίζουμε τις κάρτες σε «ρούχα», «ζώα», «έπιπλα», «παιχνίδια», «φαγητά», περνάμε επιτυχώς σε υποκατηγορίες τους. Στα ζώα χωρίζουμε έντομα-πουλιά και στα φαγητά φρούτα, γλυκά και περνάμε και στα λαχανικά με δειλά βήματα. Έχω 2 μπολάκια-το ένα όπως βλέπετε είναι (επ)αργυρό(?), δώρο γάμου που επιτέλους έπιασε τόπο-και κάθε κάρτα πρέπει μπει στο σωστό μπολ.

Όταν έχει κατακτήσει το διαχωρισμό ακολουθεί κάτι πιο δύσκολο, που είναι να τον ρωτήσω να μου πει ένα λαχανικό ή ένα φρούτο χωρίς τις εικόνες, από μνήμης. Συνήθως πρέπει να τον πετύχω σε μεγάλα κέφια για να απαντήσει, αλλά βελτιώνεται. Είναι ένας τρόπος να έχεις λίγο περισσότερα πράγματα να συζητήσεις με το Θόδωρο, διότι από κάποια στιγμή και μετά του αρέσει πραγματικά να εναλλάσουμε τη σειρά, πχ στο «πες ένα ρούχο» που το ξέρει καλά.

Οι κάρτες έχουν μερικά διπλά ή τριπλά, δείχνουν δηλαδή κόκκινα σταφύλια, αλλά και κίτρινα σταφύλια. Εκεί που λέμε μια ο ένας μια η άλλη τα φρούτα κάποια στιγμή ο Θόδωρος ενώ έχει πει προηγουμένως «σταφύλι», λέει «άλλο σταφύλι» και νομίζω είναι ενδεικτικό του οπτικού τρόπου με τον οποίο έχει ταξινομήσει τα όσα έμαθε.

6 σχόλια:

butterfly είπε...

Πολύ ωραία άσκηση, πολύ μεθοδική είσαι, πολύ καλά αποτελέσματα φαίνεται πως έχει! :)

Κι εμένα μου φαίνεται πως είναι ενδεικτικό του οπτικού τρόπου εκμάθησης και ταξινόμησης, που άλλωστε μάλλον είναι και ο ιδανικός.

Επίσης, πολύ ωραία η ζωγραφιά του μήλου, μου θύμισε αμέσως ένα μήλο που είχε ζωγραφίσει η μαμά μου πριν πολλά-πολλά χρόνια. Πάντοτε θαύμαζα τους ανθρώπους που ζωγραφίζουν ωραία (και στους οποίους δεν ανήκω).

Καλημέρα!

Υ.Γ. Λες να του άρεσε και να τα πιάνατε και να τα μυρίζατε κιόλας; (τα φρούτα, όχι τα ρούχα)

athanasia είπε...

Kαλημέρα!

Το ενδιαφέρον με τη Χριστίνα είναι ότι οι εικονίτσες του είδους (έτοιμες ή χειροποίητες) έμοιαζαν να μην την ενδιαφέρουν καθόλου. Τις ζωγράφιζε από πάνω ή τις αγνοούσε (και με αγνοούσε), τουλάχιστον έτσι έδειχνε.

Αργότερα συνειδητοποίησα ότι οι κατηγοριοποιήσεις είχαν γίνει στο μυαλό της, και τότε άρχισε μόνη της (προστά στην εφημερίδα, το περιοδικό, ένα βιβλίο ή την οθόνη του υπολογιστή) να λέει με μεγάλο καμάρι τί ήταν αυτό στην εικόνα. Το ίδιο συμβαίνει πια και όταν υπάρχει μια ζωγραφιά πάνω στη μπλούζα ή τη πυτζάμα της.

Επειδή, απ' όσο έχω καταλάβει, κι εγώ η ίδια δεν μαθαίνω απλώς οπτικά αλλά σκέπτομαι κι οπτικά (πολύ περισσότερο από πολλούς άλλους), αναρωτιέμαι μερικές φορές: "λές να πηγαίνει σόι το βασίλειο?" :)

Μαριλένα είπε...

Butterfly, τις ντιρεκτίβες τις τσαμπάω από τις δασκάλες και το μήλο είναι προκάτ, δεν το έχω ζωγραφίσει εγώ.
Γενικά συνήθως μυρίζει τα πράγματα, οπότε θεώρησε ότι ήδη το κάνει, βέβαια δεν παύει να είναι μια πρώτης τάξεως συμβουλή :-).

Αθανασία, μετά το μωβ indigo που είδα να γράφεις σε σχόλιο της Holly και μού θύμισε ένα ροζ-magenta από σχόλιο της Butterfly για συμφοιτητή της, μάλλον στο φάσμα, προτιμώ να μην απαντήσω στο σόι πάει το βασίλειο :-).

Ανώνυμος είπε...

πολύ μου άρεσε το "άλλο σταφύλι"
(και η αξιοποίηση του ασημικού)
:)

και τα ροζ ανθρωπάκια μου άρεσαν επίσης και τα βιβλία ζήλεψα - αλλά τώρα θα διαβάζω ξανά!!

και άκου να δεις:
ένα από τα βράδυα της αγωνίας κατά τις 3.00πμ είδα το άσπρο-μάυρο σε επανάληψη.
και σας σκεφτόμουν - όλες σας
και περιττό να πω πως συγκινήθηκα λίγο παραπάνω από το κανονικό
( και λίγο ντράπηκα)

Πολλά φιλιά.
Και στις κυρίες που αρνούνται να ανοίξουν ένα μπλογκ :)))

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Εμένα μου αρέσουν τα κίτρινα σταφύλια, έτσι μια ευχή μονάχα, κάποτε -όχι πολύ μακρυά- να μπρορεί ο Θοδωρής να διαλέγει τα σταφύλια με τα σωστά κριτήρια και εννοώ της γεύσης, ή ακόμα ακόμα της αισθητικής..
Καλό βράδυ σε όλες σας
Υ.Γ. Δεν είναι καλά που γύρισε η Holly;; Έμένα μη μου χαλάσεις κύκλο αποσυντονίζομαι..:))))

Μαριλένα είπε...

Holly, εσύ μας συγκινείς μ΄αυτά που γράφεις..

Φωτούλα, όντως είναι απίθανα που γύρισε η Holly :-)