Αμφότεροι με περιβολή τρόφιμων γηροκομείου (πιτζαμάκια, κάλτσες κι από πάνω πέδιλα ή σαγιονάρες). Έκαστος με το προσφιλές πετ, ο μεγάλος γάτες ο μικρός σκουλήκι.
Κάποτε ο Ρίκος πλησιάζει τις γάτες.
H Τεμπλ (πιστεύω πως η ώρα που κάποιος οξύθυμος αναγνώστης θα με σιχτιρίσει κι εμένα και την Tεμπλ δεν αργεί) κάπου αναφέρει, δεν ήξερα πώς να χαϊδέψω τις γάτες, τις πίεζα υπερβολικά.
Είναι που ο Ρίκος το παλεύει να πάει από την πίεση στο χάδι και που οι συγκεκριμένες γάτες έχουν καρδιά σκύλου.
ΥΓ. Νταουνιάσματα-σχολικοπροβλήματα, περιμένω την ολοκληρωμένη εικόνα τη Δευτέρα.
5 σχόλια:
λαθος χαρακτηρισμος, με γερμανο τουριστα πενηνταρη μου κανει η ενδυματολογικη περιγραφη και λιγοτερο με τροφιμο γηροκομειου (και δεν τρεφω καμια αντιπαθεια για τους γερμανους πολιτες, απλως εχει κατι ,,,το πεδιλακι ενιοτε).
δεν σιχτιριζω, απλως ενιοτε τα...χωνω , αλλα παντα με αποτερο σκοπο,
καλημερες, (επιτελους Παρασκευη, δεν εχω διαβασμα, εξελιξεις με τρελη αυτιστικομανα, λεπτομερειες αργοτερα το μεσημερι για τους ενδιαφερομενους)
Καλημέρα στην οικογένεια και τα πετ :-)
Με τον τίτλο του σημερινού ποστ θυμήθηκα ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, αυτό του Τζ. Ντάρελ. Απίστευτο αγγλικό χιούμορ, φοβερός οικογενειακός σουρεαλισμός!
Καλό σαββατοκύριακο!
Επειδή είναι σπάνια η ποικιλία γάτας με καρδιά σκύλου μήπως μπορείς να μου κρατήσεις ένα; γιατί το δικό μας γατί που είχε -το ανόητο- καρδιά γατήσια την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια.
Καλό Σ/Κ.
υγ. εμείς με ωτίτιδα, μπήκαν μπροστά οι αντιβιώσεις :(
Αλλά σε πείσμα των ιών έχω σκοπό να περάσουμε ζάχαρη το Σ/Κ με τον υιό.
Κάποτε θα γράψουμε απομνημονεύματα για τις δυο υπέροχες -μακαρίτισσες πλέον- γάτες μας και την επεισοδιακή σχέση της Χριστίνας μαζί τους. Η Γκραντίν είναι σωστή για την πίεση αντί για χάδι, που προσπαθεί να γίνει χάδι.
Υ.Γ. 1: Κι οι δικές μας γάτες μάλλον είχαν σκυλίσια καρδιά και, επίσης, περιπετειώδη διάθεση και αντοχή τουλάχιστον φακίρη. Αν δεν ήταν έτσι, θα μας είχαν παρατήσει, καθώς η μισή ζωή τους στο σπίτι μας παραείχε σασπένς.
Υ.Γ. 2: @διόνα, όποιος δεν έχει διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο Gerald Durrell (του τίτλου του ποστ) χάνει...
Καλό Σαββατοκύριακο! :)
Μαρία, alles gut :-)-και δε με πείθεις ότι δεν έχεις τπτ με τους Γερμανούς τουρίστες.
Διόνα, το βιβλιο είχα κατά νου :-). Ελπίζω να περάσατε καλά!
Mamma dearest,ελπίζω να περάσατε ζούπερε!
Αθανασία, εσύ πρέπει να γράψεις απομνημονεύματα ούτως ή άλλως. Αυτές οι φρασούλες-μπουκίτσες μας ανοίγουν τόσο την όρεξη.
Δημοσίευση σχολίου