Πάσχα: Τι διάβασα

(Ε ναι, ο Τζακ Ρίτσερ γοήτευσε και το τέκνο όπως αποδεικνύει η σχετική φωτο)

H Μαρία μού έστειλε πασχαλινό sms, «καλά να περάσετε, να διαβάσεις βιβλία, να κόψει ο μικρός φύλλα» και όντως σ' αυτά τα πλαίσια κινηθήκαμε.

Από τα βιβλία του Πάσχα ξεχώρισαν τρία: το Εν αρχή ην ο λόγος του Στήβεν Τζ. Γκουλντ περί συνύπαρξης θρησκείας και επιστήμης. Παρότι η σύγκρουση θρησκείας-επιστήμης δε με ενδιέφερε ποτέ ιδιαίτερα, είναι ένα πολύ καλογραμμένο βιβλιαράκι αυτό του Γκουλντ. Αναπτύσσει και τεκμηριώνει την αρχή της ΝΟΜΑ (non overlapping magisteria), την αρχή των μη αλληλεπικαλυπτόμενων πεδίων. Με λίγα λόγια η ΝΟΜΑ αναθέτει θέματα του πώς λειτουργεί το σύμπαν στην επιστήμη, ενώ στη θρησκεία μπορούν να αναζητηθούν το νόημα της ζωής ή ζητήματα ηθικής. Το πρώτο που μού εντυπώθηκε ήταν η αφιέρωση του βιβλίου: «Στους Τζέσε και Έθαν, που θα πρέπει να συνεχίσουν δίχως την εποπτεία του πατέρα τους και που σίγουρα θα κάνουν καλύτερο τον κόσμο, οδηγώντας τον προς το μέλλον, έτσι όπως το έχει περιγράψει τόσο έντιμα και σωστά ο John Playfair, ολοκληρώνοντας το βιβλίο του [...]-‘Δεν είναι συνετό να προσεγγίζει κανείς την απελπισία γεμάτος αισιοδοξία και δίχως καμιά φιλοσοφημένη διάθεση’».

Ο Τζέσσε της αφιέρωσης, ο ένας γιος του Γκουλντ, είναι αυτιστικός κι εμένα το παραπάνω μου άρεσε για παραπάνω λόγους από τον προφανή.

Ο επόμενος τύπος είναι ο Τζακ Ρίτσερ, που διασχίζει την Αμερική άνευ αποσκευών, μόνο με τα ρούχα που φοράει από τα οποία απαλλάσσεται κάθε 2^η με 3^η μέρα. Στο μεταξύ λύνει μυστήρια, εξουδετερώνει αποτελεσματικά κόσμο, είναι τουλάχιστον 2 βήματα μπροστά από τους κακούς του βιβλίου, και είναι το καινούριο φετίχ μου σε αστυνομικά/δράση. Κρατήθηκα και δεν παρήγγειλα τηλεφωνικά από την Ερέτρια «Πολιτεία, αποστείλατε άμεσα ό,τι του Lee Child διαθέτετε πλην του Με μια βολή»

Τελευταίο το No Logo-η βίβλος του αντιεταιρικού ακτιβισμού.

Μια περίληψη 10 σειρών των 600 σελίδων του No Logo το απόγευμα και αύριο ρικίστικα.